ประโยชน์  :   ใช้เป็นพืชเบิกนำในการปลูกป่าในพื้นดินเสื่อมโทรม ใช้ตัดฟันเป็นไม้ฟืนเชื้อเพลิง และประโยชน์อื่นๆ เช่นเผาถ่าน ทำเฟอร์นิเจอร์ และเป็นวัตถุดิบสำหรับอุตสาหกรรมเยื่อกระดาษ

แหล่งกระจายพันธุ์  :  มีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมตามธรรมชาติในทุ่งหญ้าของประเทศปาปัวนิวกินี ไปจนถึงพื้นที่ทางตอนเหนือของประเทศออสเตรเลีย แต่ปัจจุบันได้มีการนำไปปลูกกันทั่วโลกทั้งทวีปเอเชีย แอฟริกา และอเมริกาใต้ เนื่องจากสามารถฟื้นฟูสภาพป่าเสื่อมโทรมได้

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :    ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ไม่ผลัดใบ เรือนยอดทรงกลมทึบ กิ่งห้อยย้อย เปลือกสีน้ำตาลถึงสีน้ำตาลเข้ม แตกเป็นร่องตามยาว ไม่เป็นระเบียบ  ใบประกอบเเบบขนนกสองชั้น เมื่อยังเป็นกล้าอยู่และร่วงไปเมื่อโตขึ้นเหลือเพียงก้านใบแล้วเปลี่ยนรูปเป็นคล้ายเเผ่นใบ เรียงสลับถี่และห่างเป็นระยะ ใบรูป

ขอบขนาน กว้าง 1-6 ซม. ยาว 8-20 ซม. ปลายและโคนใบเรียวแหลม โค้งเป็นรูปเคียว แผ่นใบหนา สีเขียว ดอกสีเหลือง มีกลิ่นหอม  ออกเป็นช่อแบบช่อแยกเเขนงเป็นคู่ๆที่ซอกใบและปลายกิ่งยาว 4-10 ซม. มีดอกย่อยขนาดเล็กจำนวนมาก โคนกลีบเลี้ยงติดกันปลายแยกเป็น 5 แฉก โคนกลีบดอกติดกันปลายแยกเป็น 5 แฉก โค้งกลับลง เกสรเพศผู้สีเหลืองจำนวนมาก ผลแห้งเเตก  เป็นฝักแบน  สีเขียว  ม้วนบิดเป็นวง 1-3 วง เมื่อแก่มีสีน้ำตาลและแตกออกทั้งสองด้าน เมล็ดสีน้ำตาลดำเป็นมัน 5-12 เมล็ด